Van carrousel-draaier naar uitbater van café Moatman

OLDENZAAL - Het is een geboren en getogen Oldenzaler, hij volgde de LTS opleiding metaal, had nog les van Frits 4 1/2, werd gediplomeerd carrousel-draaier, maar verkoos daarna een opleiding in de horeca. Het succesverhaal van Michel Wiggers (47) getrouwd met Ester en vader van zoon Jax en dochter Siénna.

Vanaf 2006 is hij met succes de uitbater van naar zeggen, het oudste café van Oldenzaal. Café Moatman, het café dat al meer dan 100 jaar een bijzondere positie in het rijke Oldenzaalse horecaleven inneemt. Na twee generaties Engelbertink, hebben Willem en Rita Wekking het horecabedrijf gerund. En nu is het Michel Wiggers die samen met zijn vrouw het bedrijf draaiende houdt en het coronatijdperk weet te doorstaan.

Toen Michel in 2006 de zaak overnam, was de loop er een beetje uit. Maar het is hem gelukt om zowel de vaste klanten van het voorcafé aan zich te binden, maar ook de vele verenigingen en clubs een onderkomen te bieden voor repetitie en vergaderruimte. Zo werd de achterzaal geschikt gemaakt voor feestjes en partijen. In het voorcafé werd er voor gezorgd dat het biljart onder de vloer kan worden geplaatst. Maar dan komt de bewuste zondag 15 maart, dat hij te horen krijgt dat hij zijn café moet sluiten. Michel Wiggers laat zich echter niet ontmoedigen en pakt samen met anderen, waaronder vader Martin en vriend Patrick, al het achterstallige onderhoud aan. De bar in het café werd aangepast, nieuwe werkbladen en porseleinen biertapkranen werden gemonteerd. De vroegere woonkamer van de familie Engelbertink werd omgebouwd tot vergaderzaal voor 10 personen. De zalen geschilderd, de vloeren in de was, de rookvrije ruimte gesloopt, nieuw biljartlaken en meer.

Er is door de jaren heen nogal wat hinder op het horecapad geweest. Rookverbod, alcohol boven de 18 jaar, en de crisis van een paar jaar terug. Sinds kort is het café en het zalencomplex weer open voor onze gasten en de vele verenigingen en clubs. Er is veel veranderd, maar de gemoedelijke sfeer is gebleven daar zijn we samen verantwoordelijk voor. Café Moatman vervult in Oldenzaal een maatschappelijke functie, vele clubs en verenigingen hebben hier hun vaste middag of avond voor samenkomst. De Glasbloazers, de Sputterkearls, Tapkloas, de Muiters, Onvermijdelijk, de dartclub, de biljartclub, bridgeclub O.B.C. Maar hinderlijk is en blijft voorlopig nog de 1,50 meter afstand tussen de mensen. Ik, maar ook mijn collega's kunnen hier niet mee leven, hopelijk krijgt men het coronavirus snel onder controle zodat we het normale leven weer kunnen oppakken. Zo is er voor mij en mijn collega's niet mee te werken. Het is de repetitieavond van het Oldenzaalse Smartlappenkoor. Ik kijk om de deur en zie in gedachten, keurig op 1.50 meter van elkaar staan en zingen de Smartlappen zangers met het bekende vader Abraham lied. Terug op de fiets naar huis klinkt door in mijn hoofd "Daar in dat kleine café, daar zijn de mensen gelijk en te vree." Dat de echte vree mag blijven in Oldenzaal, en komen All over The World.

Foto en tekst Martin Meijerink