Universiteiten trekken aan de alarmbel
TWENTE - De Universiteit Twente organiseert samen met alle andere Nederlandse universiteiten komende week een 'alarmdag'. Op 6 april staat een gezamenlijke actiedag gepland om aandacht te vragen voor de chronische tekorten bij financiering van deze kennisinstellingen.
Volgens de universiteiten is de huidige financiering niet toereikend om alle ambities waar te maken. Zo neemt het aantal studenten jaar op jaar toe, terwijl de financiering per student juist daalt. Zo nam het aantal studenten tussen 2000 en 2017 met 68 procent toe. In 2000 ontving een universiteit nog 20.100 euro, terwijl in 2017 dit gedaald was naar 15.200 (beide cijfers op basis van het 2018 prijspeil). Er is daardoor te weinig geld en tijd voor onderwijs.
Onderzoek onder druk
Een andere constatering van de universiteiten is ook dat hun onderzoeksfunctie zo onder druk staat. De docenten moeten hierdoor namelijk relatief veel ingezet worden om concreet les te geven, waardoor zij geen tijd meer hebben voor wetenschappelijk onderzoek. Dit vertaalt zich weer in een verarming van het wetenschappelijk onderwijs. Juist deze verwevenheid van onderzoek en onderwijs is essentieel voor de kwaliteit van dit onderwijs, zo benadrukken zij. Voor een high-tech regio als Twente is dit erg belangrijk om op peil te houden; alleen zo kan innovatieve bedrijvigheid hier floreren is de boodschap.
Meer geld
Niet verrassend zien de universiteiten een praktische oplossing voor hun probleem: een grote zak met geld. Zij willen graag dat het Rijk structureel ruim 1,1 miljard euro meer gaat investeren. Zij baseren zich hierbij ook op een onafhankelijk rapport van Pricewaterhouse Coopers in opdracht van het ministerie OC&W, dat eveneens oproept tot meer investeren. Nederland geeft nu slechts 2,2 procent van het Bruto Binnenlands Product uit aan onderwijs en innovatie; hiermee haalt Nederland de eerder afgesproken coalitiedoelen van 2,5 procent niet, laat staan de Europees afgesproken ambitie van 3 procent, zo beargumenteren zij. Door de huidige tekorten worden universiteiten ook steeds meer afhankelijk van andere, heel onzekere geldstromen zoals private partijen, gezondheidsfondsen en EU-financiering. Deze externe groepen zijn minder geneigd om te investeren in baanbrekend onderzoek.