Een muzikale ontmoetingsplek

Er is in onze stad veel afgebroken. “Ja, jammer” hoor ik u al zeggen. De beide muziekkoepels die onze stad rijk was, één op de Groote Markt en één op de Ganzenmarkt. Ik hoor carnavalist Paultje Smudde nog zingen: “Ons städke krig nen singel, nen singel, wie hooft noe nig te pingeln wie hebt miljoenen zat”. Ja zo is het gegaan; vele historische panden en huizen aan de wallen gingen plat, zo ook beide muziekkoepels en de Joodse Synagoge. 

OLDENZAAL - Er is en wordt gelukkig ook weer veel opgebouwd in Oldenzaal. Een mooi voorbeeld hiervan is de terugkeer van een muziekkoepel; gebouwd in het ontmoetingspark Stakenboer in de wijk Zuid Berghuizen. Een mooi voorbeeld van hoe een wijk ‘achter het spoor’ zich ontwikkeld heeft. Als een dorp in de stad, met mensen van vele gezindten en nationaliteiten. Een smeltkroes.

Afgelopen zondag werd de fraaie muziekkoepel bij park Stakenboer op feestelijke wijze in gebruik genomen. Onder een stralende zon genoten Berghuizenaren, jong en oud, met of zonder beperking, volop van dit feestelijk gebeuren. Naar ik aanneem zullen nog vele feestelijke gebeurtenissen en muzikale uitingen hier in deze muziekkoepel tot stand worden gebracht.

Vroeger werd er nog al eens neergekeken op de bewoners in Zuid Berghuizen. Zo herinner ik mij de buut van onze Oldenzaalse Buutreedner Gait Bult. “Dee leu van  ´t spoor met de rode band en de gouden strepen op de mouw wonen in de Sparstraat en de Lyceumstraat, maar het klootjesvolk, de kolendrager en de stokers woonden achter het spoor.” Van klootjesvolk is hier al helemaal geen sprake meer. Zuid Berghuizen is een moderne woonwijk die zich heeft ontwikkelt als een dorp in de stad.

De eerste Italiaanse, Turkse en Spaanse gastarbeiders, werkzaam bij de textielbroodheren van destijds, zijn met hun gezinnen die ze hebben gesticht volledig geaccepteerd en geïntegreerd. Er was zeker ook de nodige strijdbaarheid in deze woonwijk, het isoleren van de woningen en het tegengaan van het vliegverkeer over de woon wijk, maar ook het leggen van de verbindingen tussen de wijk en hartje stad heeft veel goeds tot stand gebracht zeker voor de Berghuizenaren. De tunnel onder het spoor, de Enschedesetraat en niet te vergeten de Groene Loper als verbinding tussen Berghuizen en de Oldenzaalse binnenstad.

Berghuizen heeft zijn eigen huiskamer in boerderij Stakenboer waar voor iedereen een plekje is. De nostalgische muziekkoepel met vele faciliteiten is en zal een plek zijn en blijven van en voor ontmoetingen. Een ontmoetingsplek voor kunst en cultuur voor mensen jong en oud in de muziekstad Oldenzaal. Veel verenigingen zullen maar al te graag in deze muziekkoepel een concert geven op een andere manier bijdragen aan de belevenis en cultuur voor de inwoners van onze stad. De initiatiefnemers Jan Olde Kalter, Wim Gaalman en Felix Nijland hebben een geweldige prestatie geleverd; een prestatie waar met voeldoening op kan worden terug gezien. Weer thuis slenter ik in gedachten met Antoon Voorhuis door de wijk, door de stad. Zet Wim Sonneveld’s ‘Het Dorp’ op de boxen en droom weg. Wat geweest is is geweest en komt niet weer. Maar zeker dit initiatief en toekomstige nieuwe initiatieven verdienen lof en waardering van de gemeenschap.