Column: Geluk

Mijn leven krijgt en heeft betekenis door de aanwezigheid van en de interactie met die ander. Verdriet delen en het verhaal aanhoren zijn de momenten dat ik mij met die ander verbonden voel. Het verhaal aanhoren, luisteren en niet oordelen, zeker niet veroordelen. Wel de spiegel doen voorhouden en zoeken naar de mogelijkheden om het geluk te hervinden. Het leven is niet altijd leuk, het is soms zwaar en we tobben wat af. In de wereld van alledag betekent geluk, succes hebben. Voor mij is het maakbaar en merkbaar. Toch worden mensen af en toe buitenboord gezet, en dan is het de kunst het leven te accepteren met al zijn fouten en tekortkomingen. Het accepteren van verdriet en het niet durven uiten wordt dan verbittering. En daar moet je voor waken. Achteraf ben ik blij met zijn bezoek en het gesprek. Hij kwam vragen of ik mee wilde werken aan een boek over de oorlog en de bevrijding. Ik heb eerst bedenktijd gevraagd en toen in het huiskamergesprek op corona-afstand aangegeven waarom ik niet mee zou werken aan het verzoek. Zijn reactie die hij me achteraf per mail stuurde deed mij beseffen dat ik mijn teleurstellingen niet mag en moest gaan omzetten in verbittering. En dat heeft de last van mijn schouders afgeworpen. Immers, zin en betekenis geven aan je bestaan, dat is waar het in het leven om draait. Ik krijg tevreden gevoelens wanneer ik zorg kan dragen voor de ander. De oudere, de alleenstaande en eenzame medemens. Ik geniet van de gesprekken met jullie in coronatijd. Samen het goede naar boven halen. Ik merk dan, dat we samen tevreden het gesprek doen afsluiten.

Zondagmorgen gekeken naar Buitenhof. Herman Wijffels die een leven lang al praat en denkt over hoe je ervoor zorgt dat het vertrouwen tussen burger en overheid terugkeert. Ik werd aangestoken door zijn betoog en dacht, Herman het is niet alleen de landelijke overheid. Want ook lokaal moet het vertrouwen tussen burger en overheid worden hersteld. Wanneer de burger het gevoel heeft te zijn geschaad, zich vernederd voelt, dan is het zaak voor de intermediair dat de betrekkingen worden hersteld. Blijf waakzaam; zorg ervoor dat de verstoorde verhouding niet tot verbittering gaan lijden. Durf er over te praten en over te schrijven, daarmee voorkom je dat verdriet dat niet naar buiten kan, gaat rotten en gisten. Durf je kwetsbaar op te stellen, durf je te verbinden met die ander. Zoek de interactie met die ander, deel je verdriet, maar deel vooral ook de mooie dingen in je bestaan. Voor mij is de vastenperiode niet vanzelfsprekend geweest. In de stilte van de kerk waar ik ben gedoopt even de tijd genomen om los te laten. Tijd genomen in de stilte van mijn bestaan te ontdekken en te ontmoeten. Toekomstgericht Pasen voorbij. Gesterkt door: zie gedicht.

Kaatjeknip
Reactie E: knipkaatje@gmail.com