Jesse Jansen (13) blaast over onze landsgrenzen heen

Door Martin Meijerink 
OLDENZAAL - Wanneer BoesCoolTuur langs de Oldenzaalse basisscholen trekt en bij de leerlingen aandacht vraagt voor het borgen van culturele activiteiten in de Boeskoolstad, wordt Jesse Jansen (9) aangeraakt. Zijn belangstelling voor het al eeuwenoude midwinterhoornblazen is gewekt.

Hij meldt zich aan voor de eerste vier instructielessen bij de Oldenzaalse Midwinterhoornblazers. Hier leert hij hoe met een stuk tuinslang en een leeg pak melk geluiden te produceren die ietwat luisteren naar de midwinterhoorn. Jesse is inmiddels 13 jaar en heeft zich de techniek van het midwinterhoornblazen dusdanig eigen gemaakt dat hij respect afdwingt bij de oudere midwinterhoornblazers. Voor Jesse is het een van zijn hobby’s. De Advent in blazen. Aankondigen de komst van het Christuskind dat geboren gaat worden. Keer op keer, ieder jaar weer in Adventstijd. De boodschap van vrede op aarde verkondigen op vele plaatsen in de stad. Blazen daar waar er belangstelling is, in de kerk, in de kroeg, bij de Oldenzaalse Zorgcentra en natuurlijk het bloazen rond de toren van de Plechelmusbasiliek. Niet alleen buiten maar ook binnen tijdens de Adventsvieringen.

Beperkt actief
Midwinterhoornblazers zijn alleen actief in de Adventsperiode want op 6 januari, Driekoningen, is het de dag dat voor het laatst in het seizoen mag worden geblazen. Maar in de Adventsperiode is Jesse iedere avond van de partij. Even de buurt laten horen en meegenieten van de klaagzang. “Af en toe sta ik bij ons huis op de oprit en laat de klanken van mijn midwinterhoorn dragen en horen, en heel uit de verte wordt mijn roepstem gehoord en komt er tegengeluid. Ik fiets soms even naar mijn oma en opa die in de buurt wonen en blaas op de midwinterhoorn, vooral mijn opa is daar zeer mee ingenomen. Ook krijg ik veel reacties van de mensen, ze staan vaak verwonderd te kijken en te luisteren. Een paar jaar geleden was er een mevrouw uit het westen van ons land, daar kennen ze het midwinterhoornblazen niet. Ze vroeg of ze een filmpje van mij mocht maken om naar haar familie te sturen. Dat vond ik natuurlijk goed. Als prestatie verdiende ik van haar 5 euro.

Mooie hobby
Jesse rookt niet, drinkt niet, speelt voetbal bij ZVV DE Esch al vele jaren. Jammer, de competitie ligt stil, maar gelukkig kunnen de trainingen wel doorgang vinden. Het mooiste is het blazen in de sneeuw of als er dichte mist ligt over de stad. Het mystieke geluid van de midwinterhoorn wordt daar echt mee versterkt. “Mijn mooiste plek om te blazen is bij het Koepeltje op de Tankenberg. De midwinterhoornwandeling op de eerste adventszondag kon geen doorgang vinden vanwege corona. Ik heb onze veurman Hermy gebeld en samen zijn we naar het koepeltje op de Tankenberg gegaan. In onze traditionele kleding hebben wij samen geblazen en kregen van de mensen die voorbij kwamen vele complimenten.” Jesse is een jeugdlid van de Oldenzaalse Midwinterhoornblazers, inmiddels heeft hij het houten hoorntje al gewonnen en ook de zilveren haps. Jesse, blijf bloazen tot vreugde voor velen.