Vader

Als het stormde was mijn vader altijd zo onrustig als de pest. Van te voren al, maar helemaal tijdens het gehuil rond de boerderij. Hij was boer geweest, maar had zich uit laten kopen. De leegstaande schuur verhuurde hij voor stalling van caravans en andere grote objecten. Aangezien er verder niets in de schuur lag, geen hooi of zo, had de wind vrij spel. De dakpannen lagen zo op de latten, niets was afgetimmerd. Dat betekende dat ze al bij het kleinste stormpje van het gigantische dak afvlogen en uit elkaar spatten op de oprit of achter de boerderij. De dakpannen werden als het ware opgetild, terwijl aan de andere kant de pannen door de wind werden vastgedrukt. Als de pannen eraf vlogen wilde er nog weleens 1 naar binnen vallen en de auto's en caravans liepen dan het risico geraakt te worden. Wij moesten mijn vader dan helpen met het verzetten van de auto's. Ik heb dat een keer geweigerd. Het was echt veel te gevaarlijk. Mijn vader was toen in zijn uppie bezig met het verzetten van auto's, terwijl de dakpannen links en rechts naar beneden zeilden. Van pure ellende ging hij toen ook maar naar binnen.

Op dinsdag ging hij naar de veemarkt in Groningen, vrijdags naar die van Leeuwarden. Als hij om een uur of twee thuiskwam kreeg mijn moeder haar huishoudgeld en ik een chocoladereep van De Heer, geel, met advocaatvulling. Hij was blij dat geen van de drie zoons boer wilde worden. Toen hij het geld kreeg van de verkoop van zijn land aan de provincie Groningen, kocht hij voor de familie een groene Simca 1000. Die zie je niet meer op de weg. Die roesten al in de brochure werd er toen gezegd. Niet dat hij kon autorijden, maar hij vond niets mooier dan een tochtje door het Westerkwartier, terwijl hij de beelden van commentaar voorzag. "Die boer woonde hier. Een dikke kreng. Als hij de kans kreeg werd je verneukt. Ik heb eens een drachtige koe van hem gekocht, dat had hij niet gemerkt. Ik wel. Twee voor de prijs van 1. Hij heeft een halfjaar niet met mij gesproken."

Tijdens de storm, heb ik ook een rondje rond de boerderij gemaakt. Zaklantaarn in de hand. Het is nu rustig buiten. Ik meende een dreun in het bos te horen; weer een reus geveld. Morgen even kijken.

Jan Visser